Είναι κάτι παραπάνω από προφανές (όπως μεταφράζεται και το όνομα του στα ελληνικά) πως το “Ovio” έχει ρίξει για τα καλά ιταλιάνικη άγκυρα στην καρδιά της πόλης. Απλό βράδυ καθημερινής και όσορφο όστιατόριο που Δημιούργησε πριν Δυο χρόνια ο πάνος μωανννίδης μαζί με τον πάνο πολίτη το πιολίτη το πικλ το ολίτη το ε Ούτε έξω, στο πεζοδρόμιο της Απόλλωνος πλάι στις σόμπες, ούτε και μέσα στα τραπέζια που απλώνονται μπροστά στο μπαρ ή στο άνετο πατάρι κάτω από τις ανθισμένες πέργκολες.
Στον αντίποδα του στημένου, η ατμόσφαιρα είναι πολύ χαλαρή και κόσμος ετερόκλητος όλων των ηλικιών, από ζευγάρια σε τετ α τετ και οικογένειες μέχρι παρέες επωνύμων, εναλλάσσεται στα τραπέζια που γεμίζουν και αδειάζουν συχνά κατά τη διάρκεια της βραδιάς. Διόλου περίεργο λοιπόν, που με τον καινούργιο χρόνο το “Ovio” θα μεγαλώσει και θα επεκταθεί στον διπλανό του ο, χου χ φτάνοντας έτσι ακόμα πιο κοντά στο “Nolan” του έτερου κριτή του MasterChef Σωτήρη Κοντιζά.
Οι γεύσεις τώρα έχουν μοντέρνο ιταλικό ιρόσημο και αντικατοπτρίζουν τη ματιά του πάνου ιωαννίδη για την κουζίνα της μπότας; Στο κλίμα της μοντερνιτέ μπαίνεις ήδη από τα ορεκτικά. Τα χρυσαφένια και εξαιρετικά τηγανισμένα arancini, αντί για ρύζι γεμίζονται ανατρεπτικά με τραχανότο και συνοδεύονται από γλυκοπικάντικη μαρμελάδα ντομάτας, αρωματισμένη με πιπέρι Σετσουάν. Το vitello tonnato φορά γιαπωνέζικη ενδυμασία και γίνεται Tonno tonnato, με ελαφρά καπνισμένο φιλέτο τόνου και μια κάπως βαριά κρέμα τόνου με αντσούγια, τσίλι, κάπαρη και φινόκιο. Το εικονικό “χτένι” πάλι φτιάχνεται από τρυφερό καλαμάρι και έρχεταοι μέσα όαϵσα όαϵσα, μαζί με ταρτάρ γαρίδας, τραγανή πανσέτα και κρεμώδη bagna cauda με χαβιάρι.
Η πίτσα του “Ovio” είναι και αυτή ασυνήθιστη, καθώς ναι μεν ακολουθεί τα ναπολόττάάκκολουθεί, ? Βγαίνει σε μεσαίο μέγεθος και με συνδυασμούς υλικών που επίσης ξεφεύγουν από την πεπατημένη, όπως η Marinara με χταπόδι και αντσούγιες ή η πιο ανάλαφρη Asparagi που τιμήσαμε εμείς και χαρήκαμε το μαλακό της ζυμάρι πασπαλισμένο με τραγανά bastoni σπαραγγιού, καλής ποιότητας προσούτο, παρμεζάνα και μοτσαρέλα.
Στα κύρια, το ενδιαφέρον μονοπωλούν τα ζυμαρικά, τα risotti και άλλων ειδών …otti. Τα μισά άσπρα και μισά μαύρα (με μελάνι σουπιάς) σπαγγέτι σαβόρο είναι μια ωραία ιδέα που ενισχύεται περαιτέρω με φιλεταρισμένο, αν και λίγο, μπαρμπούνι στη μπισκ του, σταφίδες αρωματισμένες με grappa και τριμμένο αυγοτάραχο, ενώ η Fregola με παντζάρι έρχεται σαν πλούσιο και πορφυρό κουσκουσότο με καπνιστό χέλι, πορτοκάλι και μυρώνια που μοσχοβολά.
Τις προτάσεις με κρεατικά τις αφήσαμε για κάποια επόμενη φορά, αλλά δεν παραλείψαμε την πολύ καλή κρεμ μπριλέ με βασιλικό και το αλλιώτικο τιραμισού σε σφαίρα από γλάσο λευκής σοκολάτας, που έχει δίπλα του μαρέγκα αρωματισμένη με espresso και σορμπέ πικρής σοκολάτας.
Απόλλωνος 4, κέντρο
“Difensore generale della birra. Specialista alimentare estremo. Comunicatore. Appassionato di Internet. Pensatore. Appassionato pioniere di zombi.”
